And now... for something completely different!

Warning: partially inspired by the style of “Monty Python’s Flying Circus” so if you hate this style then skip this posting).

Translating poetry, I think, is a means by which you can make the national poetry more, let’s say, international. Because there is so much nice Dutch poetry that can’t be understood by non-Dutch people and that’s kind of shame I think. So I made an anthology of three great poems that every well-educated Dutchman or –woman knows because it was on TV or they learnt it by heart for a school literature presentation. Of course, to internationalise the poems I made an attempt to translate two of them, the third one was already available in translated version on the Internet. I hope I don't violate copyrights, I mentioned the source.Well, the first one is by our great Dutch poet Cees Buddingh’. Yes, the apostrophe really belongs to his name. It’s called “The blauwbilgorgel” and Buddingh’ got inspired by by reading a British story called “The bluebillgurgle”.

De Blauwbilgorgel

Ik ben de blauwbilgorgel,
Mijn vader was een porgel,
Mijn moeder was een porulan,
Daar komen vreemde kind’ren van.
Raban! Raban! Raban!

Ik ben de blauwbilgorgel
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!

Ik ben de blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!

Ik ben de blauwbilgorgel
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En word een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!

In English:

I am the bluebillgurgle
My father was a purgle
My mother was a porulam,
There come weird children from.
Rabom, rabom, rabom.

I am the bluebillgurgle,
The only food I like is curgle,
Excepted when the night-owl cries,
Then I eat reep and rimmle-rice.
Rabice, rabice, rabice!

I am the bluebillgurgle,
When I don’t wock or wurgle,
I ‘m lying basking in the sun,
And cnooster with my cnezidun,
Rabun, rabun, rabun!

I am the bluebillgurgle,
Once I shall die of scurgle,
Change shrinking as a crix I shall,
Into a nice blue pebble, rounded well,
To hell, to hell, to hell!

The second poem is also very famous for its subtle presentation of sound, leaving impressions of heavenly colours and fragrances. It is sung by Sjef van Oekel, and written by Wim T. Schippers. Unfortunately I didn't manage to get the URL where the song is sung into this post-editor, but you can get it by typing "zuurkool met vette jus" into the Google-searchbar (don't forget the parentheses) and click on the site "WIM T. SCHIPPERS-PAGE". After that, click on the middle one of the 3 pictures at the bottom of the screen (after scrolling down a bit the 3 pictures will appear). Or, better: click here and choose the second video of Van Oekel

Zuurkool met vette jus
Soep vooraf, ja dat is mijn menu
Kaantjes met bruine bonen
Flink veel ei, niet van dat gewone
Blokken kaas met mayonaise
Warme friet en ook saucijzen
Sperciebonen uit het vet
Pap van brood, zo is 't maar net
Arme kip, zo van het spit
Flink veel aardappelen waar een korstje aan zit
Een lekker prakje met een kuiltje jus
Garstig spek, dat is wat ik lus
Gebakken milt versierd met een sprotje
Zure bommen uit een potje
Ossetong in hete brij
Gegarneerd met dampende prei
Zwanenhals gevuld met druiven
Paardehoef om af te kluiven
Wat dacht u van een pudding met bessesap
En als toetje garnalenpap
Slappe thee en vruchtenijsjes
Lendelappen met vele radijsjes
Gebraden haan in druipend vet
Koffie toe en dan naar bed
Hutspot met warme croquetten
En een doekje om de mond te betten
Oude kaas in vele talen
Oude vis kan veel verhalen
Rode wijn en pruimedanten
Zeer veel drank en ook fazanten
Tonnen bier en stapels brood
Harde worst vol kokosnoot
Pittig sausje van weleer
Ach, wat wil een mens nog meer
Kastanjes op de geitenbrij

Sauerkraut with fat gravy,
Soup as a starter, yes, that’s my menu,
Cracklings with brown beans,
Lots of eggs, not that common stuff,
Blocks of cheese with mayonnaise,
Hot chips and sausages, too,
Green beans from the fat,
Porridge of bread, that’s how it is!
Poor chicken, just from the barbecue,
A good many potatoes with a crust on them,
A tasty mash with a hole filled with gravy,
Rancid bacon, that’s food I like.
Baked spleen decorated with a small sprat,
Sour gherkins from a jar,
Ox’s tongue in hot pulp,
Decorated with fuming leek,
Swan’s neck stuffed with grapes,
Horse’s foot to nibble from,
What about a pudding with berry juice,
And a dessert of mashed shrimps,
Slack tea and fruit ice,
Tenderloin with many radishes,
Roasted rooster in dripping fat,
Then the coffee and to bed.
Stew with hot croquettes,
And a napkin to dab the mouth,
Old cheese in many languages,
Old fish can tell many stories,
Red wine and dried prunes,
Very many drinks and pheasants, too,
Barrels of beer and piles of bread,
Hard sausage full of coconut,
Spicy sauce of lore,
Ah, what more does one desire!
Chestnuts on the goats’ pastry

Mpffff! Especially close reading can tell you a lot about the poet’s intentions. Did you know that the poet also made a Dutch translation of the Beatles’ song “Yesterday”? That’s maybe for a future posting.

Then, as last but not least, by Paul van Ostayen:

Alpejagerslied

Voor E. du Perron

Een heer die de straat afdaalt
een heer die de straat opklimt
twee heren die dalen en klimmen
dat is de ene heer daalt
en de andere heer klimt
vlak vóór de winkel van Hinderickx en Winderickx
vlak vóór de winkel van Hinderickx en Winderickx
van deberoemde hoedemakers
treffen zij elkaar
de ene heer neemt zijn hoge hoed in de rechterhand
de andere heer neemt zijn hoge hoed in de linkerhand
dan gaan de ene en de andere heer
de rechtse en de linkse de klimmende en de dalende
de rechtse die daaltde linkse die klimt
dan gaan beide heren
elk met zijn hoge hoed zijn eigen hoge hoed zijn bloedeigen hoge hoed
elkaar voorbij
vlak vóór de deur
van de winkel
van Hinderickx en Winderickx
van de beroemde hoedemakers
dan zetten beide herende rechtse en de linkse de klimmende en de dalende
eenmaal elkaar voorbij
hun hoge hoeden weer op het hoofd
men versta mij wel
elk zet zijn eigen hoed op het eigen hoofd
dat is hun recht
dat is het recht van deze beide heren


© 1928, Paul van Ostaijen From: Verzamelde gedichtenPublisher: Bert Bakker, Amsterdam, 2005ISBN: 90 351 2820 6 Paul van Ostaijen

BERSAGLIERI SONG

for E. du Perron

A gentleman going up the street
a gentleman going down the street
two gentlemen going up and down
that is the one gentleman goes up
and the other gentleman goes down
right in front of the shop of Henryson and Wenryson
right in front of the shop of Henryson and Wenryson
the famous hatmakers
they meet each other
one gentleman takes his high hat in his right hand
the other gentleman takes his high hat in his left hand
the one gentleman and the other
the right and the left the one going up and the one going down
the left going up
the right going down
each with his high hat his own high hat his bloody own high hat
pass each other
right in front of the door
of the shop
of Henryson and Wenryson
the famous hatmakers
then the two gentleman
the right and the left the one going up and the one going down
once past each other
put their hats on their heads again
don't misunderstand me
each puts his own hat on his own head
that is their right
that is the right of these two gentlemen

© Translation: 1982, James Holmes From: The First Book of Schmoll. Selected PoemsPublisher: Bridges, Amsterdam, 1982

Well, I hope you enjoyed the anthology.